Met de verkiezingen van de Provinciale Staten in aantocht en de ervaringen van een aantal – in mijn ogen – desastreuze verkiezingsuitslagen, besluit ik om deze verkiezingen aan te grijpen om zoveel mogelijk mensen te verleiden te gaan stemmen. Bij deze verkiezingen werd namelijk haarfijn duidelijk dat je stem er wel degelijk toe doet. Zowel bij Brexit als bij de laatste presidentsverkiezingen in Amerika waren de verschillen minimaal. Daar zal menig thuisblijver achteraf spijt hebben gehad.

Om mijn opgave nog wat uitdagender te maken neem ik mezelf ook voor die mensen te verleiden om bewust te stemmen. Daarmee bedoel ik geïnformeerd en niet vanuit onderbuik of vanuit gewoonte. Toen kwam natuurlijk de uitdaging, want hoe pak ik dat aan?

Allereerst zelf maar het goede voorbeeld geven. Op naar de Provinciale Staten site. In mijn geval die van Noord Holland. Want waar houdt de provincie zich eigenlijk mee bezig en wat zijn de belangrijkste uitdagingen? Uitbreiding van Schiphol, grafietregens door Tata Steel, de kustlijn, bodemdaling door kunstmatig lage slootpeilen, woningbouw wel of niet in het groen, bereikbaarheid via weg en openbaar vervoer enz. Best veel dus. En met de komende energietransitie en uitvoering van het klimaatakkoord, voor het grootste deel provinciale taken, staat er best wat op het spel.

Vervolgens ook maar de stemwijzer invullen. Dat is altijd een zware opgave omdat mijn onderzoekershart bij de algehele opzet van deze wijzer pijn doet. De stemwijzer meet in mijn ogen zo niet wat het wat moet meten. In plaats daarvan meet het hoe jij als individu aankijkt tegen een verzameling triviaal bij elkaar gezochte plaatselijke opgaven. Die natuurlijk samenhangen met andere opgaven, maar dit wordt voor het gemak van de meting geheel buiten beschouwing gelaten. Een aantal vragen blijkt niet zuiver (een dubbele ontkenning of twee vragen in één) en je kunt ze alleen met ja of nee beantwoorden. Vooral dat alleen met ja of nee kunnen antwoorden, benauwt mij, want voor mij is een antwoord vaak niet zo zwart wit. Maar goed, invullen maar. En wat blijkt: de drie partijen die volgens de stemwijzer het meest passen bij mijn voorkeur zijn drie partijen waar ik nog nooit over na heb gedacht.

Nieuwsgierig duik ik wat dieper in de vragen en antwoorden van de verschillende partijprogramma’s op die vragen. Daaruit blijkt dat er nog een partij is die niet zo goed uit de voeten kan met ja of nee en meer van de nuances is; D66. En nee, deze zat zeker niet bij de eerste drie partijen van mijn stemwijzeruitslag.

Omdat op papier alles er mooi uit ziet, ben ik benieuwd naar het echte werk. Hoe is het om bij de Provinciale Staten te werken. Welke uitdagingen en dilemma’s zien zij zelf? Ik mail een willekeurige kandidaat van de D66 lijst. Nog diezelfde dag krijg ik een zeer hartelijke mail terug met daarin een tijdstip waarop we elkaar kunnen ontmoeten. En zo zit ik maandag 4 maart twee uur voor de maandelijkse Provinciale Staten vergadering een uur lang met Suzanne Klaassen van D66 in gesprek over haar ervaringen en ideeën voor de toekomst van Noord Holland. Voor ze zich gaat voorbereiden op de vergadering zelf, stelt ze me voor aan een willekeurige collega, Joost Hoff. Hij wordt al snel vergezeld door Marco Deen. Beiden van de PVV. Later meer over de inhoud van de intrigerende en verhelderende gesprekken met Suzanne, Joost en Marco.

Over één ding zijn ze het alle drie roerend eens: Of je nu ontevreden bent of juist heel tevreden en alles er tussen in, ga stemmen. Of de zon nu schijnt of het regent pijpenstelen, ga stemmen. Want je stem heeft invloed!

En ik. Ik ben blij verrast door de benaderbaarheid en openheid van deze politici. Dubbel invloed?