Woorden doen ertoe. Dus waarom noemen we de uitdagingen van vandaag de dag klimaatmaatregelen en klimaatakkoord? Terwijl het niet zo zeer over het klimaat gaat, maar over verantwoord omgaan met je omgeving. Met zorg voor moeder aarde, voor onze medemens.
En nee lieve mensen, dat is geen elitair gedoe. Dat is niet alleen weggelegd voor de rijken onder ons.
Al zou je dat misschien wel zeggen met al dat gecompenseer. We compenseren ons suf. Bij Shell kun je voor één cent per liter benzine extra je uitstoot compenseren met bomen, bij KLM kun je je schuldgevoel afkopen met CO2ZERO en bedrijven kunnen hun CO2 uitstoot via emissierechten verhandelen.
Hou toch op! Laten we beginnen met allemaal ietsje te minderen. Zou ook gelijk een betere ‘minder-minder’ campagne opleveren:
Willen jullie meer of minder goedkope rotzooi in huis, meer of minder (uit)vluchten boven jullie hoofd, meer of minder plasticsoep om al jullie producten?
Het is dan ook helemaal geen kwestie meer van arm of rijk. Als we allemaal ietsje minderen, dan wordt iedereen daar rijker van.
- Immers als we onze eigen beker meenemen naar het station, dan scheelt dat bergen afval en hoef je bij de NS tegelijkertijd minder voor je koffie te betalen….
- Of als je je eigen bakje en tasje meeneemt naar de afhaal sushi, dan hoef je niet bijna dezelfde hoeveelheid afval mee naar huis te nemen (bakje voor de sushi zelf, mini flesje sojasaus, plastic om je wegwerp stokjes, bakje voor je wasabi, papieren tasje eromheen). Houdt de sushi-eigenaar meer geld over voor haar personeel of voor vis die duurzamer gevangen of gekweekt is. Kortom iedereen blij!……
- Of als we nu eens één dag in de week (en voor wie dat echt ondoenlijk is, één dag in de twee weken) geen vlees eten. Minder mest, minder soja, minder bomenkap in onze Amazonen. Driedubbel effect…….
- Of één vluchtje Barcelona of webvluchtje Ali Baba minder doen per jaar. Dat noem ik nog een CO2ZERO…….
- Eén keer in de week de fiets pakken in plaats van de (elektrische) auto. Want tja, ook dat elektrische ding gebruikt natuurlijk gewoon energie die ergens opgewekt moet worden……
- Of misschien een jaartje langer doen met die I-phone, Samsung of Huawai…..
- Onze onderbroeken niet weggooien als ze er een beetje verwassen uitzien. Want wie ziet dat ding in hemelsnaam…..
- Eén duurzame broek of trui kopen (bijvoorbeeld in de kringloopwinkel) in plaats van twee goedkope, hippe, maar mens- en milieu-onterende……
Als we allemaal één of twee dingen uit deze waslijst zouden doen, dan zouden we al een stuk minder te compenseren hebben. En gaat dat ons niks extra kosten, behalve een goed gevoel, een goede gezondheid en een mooie samenleving.
Ik ben voor minder, minder! En dan hoef je van mij niet Roomser te zijn dan de paus en mag je heus nog af en toe naar de McDonald’s.
P.s. op de foto zie je een stuk van het werk van Pascale Marthine Tayou. Het heet Plastic Tree C en is te zien in Museum Voorlinden
Meeblazen