Deze week tijdens de filosofieles Thomas Hobbes (1588-1679) en John Locke (1632-1704). Twee filosofen die haaks tegenover elkaar staan in hun overtuigingen over de aard van de mens. Volgens Hobbes is de mens van nature rivaliserend, wantrouwig en trots. De mens is continu bezig om zijn eigenbelang te dienen. Locke daarentegen denkt dat we als onbeschreven blaadjes ter wereld komen. Eenmaal op die wereld verwerven we onze kennis door onze (zintuiglijke) ervaringen en de reflectie daarop. We zijn dus niet goed of slecht, maar worden gevormd door onze ervaringen. Aan het eind van de les worden we uitgedaagd om de komende week door de ogen van Hobbes en door de ogen van Locke naar de wereld te kijken.
Kijk je met me mee?
Het stoplicht springt op groen. De meerkoet die voor mijn neus midden op de weg staat, trekt zich daar niks van aan. Op de middenberm, een halve meter van mij en het beestje vandaan, staan een drietal voetgangers erbij en kijken er naar. Achter mij hoor ik ongeduldig het geluid van claxons aanzwellen. Wat te doen? Ik kan moeilijk over dat arme beestje heenrijden.
Uiteindelijk rijd ik op goed geluk verder. De koet is namelijk uit het zicht door mijn vooruit verdwenen. Als ik zachtjes de hoek omdraai zie ik gelukkig het kranige beestje parmantig aan de overkant verder waggelen.
Mijn weg vervolgend, hoor ik op radio 1 een column over Davos. Onze eigen premier Rutte schudt daar trots de hand van de net verkozen extreem rechtse Braziliaanse president Bolsonaro. Het volk heeft daar gekozen en het Amazonegebied, oftewel onze wereldlong en haar inwoners, is het haasje.
Mijn gedachten dwalen af naar België waar de toekomstige generatie massaal van school spijbelt en er dit weekend 65.000 mensen op de been kwamen om hun regering ter verantwoording te roepen. Zij willen juist dat hun politici eindelijk werk maken van de bescherming van ons milieu.
Wat een verschil met Nederland waar we hard op weg zijn om dit onderwerp tot een platte discussie over ons huishoudboekje te maken: ‘Als de bedrijven niet hoeven te betalen, dan wij als huishouden toch zeker niet. Het is sowieso elitair geleuter, dat alleen is weggelegd voor de rijken onder ons, want stel je voor dat zo meteen niet iedereen meer voor een prikkie met het vliegtuig op vakantie kan naar één of ander resort in goedkoop Verweggistan. Of dat we niet meer elke dag een homp vlees op ons bord kunnen leggen’. Hallo lieverds, zo meteen is er niks meer over van onze planeet. Dan is ie leeggeroofd, kaalgeplukt, weggevaagd.
Het doet mij denken aan de film de Lion King. De leeuw Scar krijgt daar de macht door de huidige leeuwenkoning Mufasa te doden en door de hyena’s te verleiden. Er blijft onder zijn overheersing weinig over van het prachtige dierenrijk. Scar denkt alleen aan zichzelf en aan zijn hyena’s. Niet omdat hij zo veel om zijn volgelingen geeft, maar omdat hij ze nodig heeft om zo veel mogelijk macht, aanzien en overvloed voor zichzelf te creëren. De hyena’s komen hier natuurlijk pas achter als het te laat is; overal karkassen, nergens meer eten, weg evenwicht tussen de diersoorten en weg evenwicht in de natuur.
Op dit moment zie ik op het wereldtoneel en helaas ook in Nederland veel Scar-achtige pogingen om de hyena’s in ons te verleiden. Ik snak naar meer aandacht en ruimte voor de Mufasa (of de Nala en de Simba) in ons en ben even heel jaloers op het buffelgeweld van de Belgen.
P.s. in navolging van Locke – zou het kunnen helpen als we de Lion King verplichte kost maken voor elke wereldburger?
Meeblazen