In mijn blog Maandagochtendgevoel van 25 maart zei ik heel stoer dat ik mee ging doen aan een thriller schrijfwedstrijd van de Schrijversacademie. De deadline was vrijdag 10 mei. Tijd zat dus. Natuurlijk liep het net even anders. Na het nodige uitstelgedrag (ach, 10 mei is nog zo ver weg) werd het toch echt 1 mei en penibel. Ik kon twee dingen doen; het erbij laten zitten (helaas vaak mijn default) of ervoor gaan. En wat ben ik blij dat ik voor die laatste route heb gekozen (en heus het opschrijven in Maandagochtendgevoel heeft daarbij geholpen).

In no time stond de eerste alinea. Gewoon door mijn pen op papier te zetten en voort te borduren op de eerste zin (je moest kiezen uit vier beginzinnen). Het einde borrelde al snel in mijn hoofd en vond zijn weg naar een verrassend plot. Maar ja, dan moet er nog iets op papier komen dat daar logisch naartoe werkt. Dat ontvouwde zich gaandeweg, stukje bij beetje. Het proces ging ongeveer zo: schrijven, wegleggen, idee op kladje, andere route, schrappen, herschrijven, hardop voorlezen, feedback krijgen, aanpassen. En het allerleukste was dat toen het verhaal eenmaal in de stijgers stond, ik nog een oud Schrijvenmagazine vond met als thema ’thriller schrijven’. Sommige tips had ik intuïtief al toegepast, andere spoorden me aan om met weer een andere bril naar mijn verhaal te kijken en van daaruit de details beter in te kleuren.

Zo had ik een helderwitte envelop met rode letters (vraag me niet waarom, dat vloeide gewoon uit mijn pen). Maar dat helderwitte klopte eigenlijk niet met de rest van mijn verhaal (de envelop had namelijk al twee weken in een tas moeten zitten). Dus werd dat een gekreukelde envelop. En waarom waren die letters in hemelsnaam rood? Was dat logisch? Dat zette me weer op een mooi spoor over de achtergrond van mijn hoofdpersoon.

Kortom het was een prachtige ontdekkingsreis met vele facetten. En op 10 mei belandde het eindresultaat ‘De verrassing’ in de inbox van de Schrijversacademie.

Hoe blij verrast was ik toen ik die dinsdag erop al hoorde dat mijn verhaal, samen met die van negen anderen, op de long-list stond.

De enige echte winnaar is inmiddels bekend. Dat is Nadia Menkveld met Wie ik dacht dat je was. Via deze link kom je ook bij de verhalen die op de tweede en derde plaats eindigden. Verveel je je op Hemelvaartsdag of ben je gewoon benieuwd. Ze zijn de moeite van het lezen waard!

En ik…. Ik voelde me eigenlijk al een winnaar bij het inleveren.